Toen ik als jonge assistent aan mijn academische carrière begon, gaf mijn opa mij het boek “Onder professoren” cadeau. De auteur, de econoom Willem Frederik Hermans (1921-1995), beschrijft er de belevenissen van hoogleraren en studenten aan de Universiteit Groningen. Hij schildert de professoren af als na-ijverige mensen, die zich vooral bezighouden met roddels en onbenulligheden. Mijn opa leek mij te waarschuwen, maar ik geloofde rotsvast dat de universiteit een vrijhaven van wijze mannen en vrouwen was, die onverstoorbaar en verheven boven kleinmenselijke emoties op zoek waren naar ware kennis. Wist ik veel…